Het lijkt onlosmakelijk met elkaar verbonden: hoe groter je bereik, hoe meer negatieve aandacht je krijgt. Hoe groter Christmaholic wordt, hoe meer nare mensen ik aantrek, en hoe meer vervelende reacties ik krijg. Zo ben ik het afgelopen jaar beschuldigd van het draaien van een puur commerciële toko, mezelf heel wat vinden, een wandelend reclamebord zijn…

Yes, ook ik heb Marie Kondo gezien op Netflix. Ik kende haar al wel, had van haar boeken gehoord. Maar ik had me nooit in haar KonMari-opruimmethode verdiept. Haar Netflix-serie heb ik gebinged als een malle. Niet alleen omdat ik gek ben op orde en opruimen (helaas ongeveer net zo gek als ik ben op chaos en troep maken). Maar ook omdat ik haar motto zo onwijs inspirerend vind! ‘Does it spark joy?’

Een nieuw jaar, een onbeschreven blad. Tijd voor goede voornemens! Toch? Privé ben ik er om eerlijk te zijn niet zo van. Ik heb het regelmatig geprobeerd hoor, maar heel eerlijk; ze mislukken toch altijd. Zakelijk vind ik goede voornemens echter wel degelijk een goed idee!

Blog jij altijd over hetzelfde onderwerp? Of ga je allerlei kanten op en bespreek je in ieder blogartikel weer een ander deel van jouw interesses? Als je veel dingen kunt en leuk vindt, dan heb je misschien de neiging om over al die verschillende zaken te schrijven. Of je blijft in het algemene hangen, en gaat nooit echt de diepte in. Waarom dat niet zo slim is en waarom het juist héél verstandig is om duidelijke keuzes te maken en vaker over het zelfde relatief ‘kleine’ nicheonderwerp te schrijven (nichebloggen dus), vertel ik je graag.