Geen zin

Ik heb geen zin.

Geen zin om te werken, geen zin om te lachen, geen zin om te huilen, geen zin om te bewegen, geen zin om stil te zitten. Geen zin om iets te doen, maar ook geen zin om niets te doen. Ik wil niets hoeven, niets moeten, maar gewoon de dagen en de avonden aan elkaar breien met de volgende dag en avond. Muziek luisteren, lang slapen, in bed liggen, tv kijken. Zinloos. Nutteloos. Lusteloos.

Ik wil geen diepe dalen, maar ook geen hoge toppen. Ik wil geen gekkigheid, geen drama, geen lol, geen euforie. Ik wil gewoon even niets. Niet omdat ik zielig ben. Of ziek. Niet omdat ik moe ben. Of lusteloos. Of negatief. Ofzo. Ik wou dat ik alleen maar gewoon kon zijn. En dat dat dan genoeg was. Snap je?

Ik niet.