Het lijkt onlosmakelijk met elkaar verbonden: hoe groter je bereik, hoe meer negatieve aandacht je krijgt. Hoe groter Christmaholic wordt, hoe meer nare mensen ik aantrek, en hoe meer vervelende reacties ik krijg. Zo ben ik het afgelopen jaar beschuldigd van:
- Het draaien van ‘een puur commerciële toko’.
- Mezelf ‘heel wat’ vinden.
- Een wandelend reclamebord zijn.
- Geen moeite doen voor mijn lezers, omdat ik bijvoorbeeld niet reageer op berichten. Of in ieder geval niet snel genoeg.
- Nep & fake zijn.
- Een bitch zijn.
- Niet eerlijk zijn over welke content gesponsord is.
En dat komt hard aan. Want ik doe JUIST zo mijn best. En vaak is het niet waar wat ze zeggen, of niet terecht. En verder; ik ben ook maar een mens. Ik kan niet alles. Mensen realiseren zich écht niet hoeveel werk zo’n blog is. Iedere dag publiceren. Iedere dag online zijn. Hoeveel mails en reacties en DM’s je krijgt. Ik lees het allemaal. Maar al zou ik het willen, ik kán niet overal op reageren. Plus: ja, ook ik maak fouten. Dat maakt me nog geen bitch. En ook niet fake.
Zo veel liefde!
Gelukkig krijg ik (nog) niet zoveel haat en nijd over me heen. Ik ken zat bloggers die er véél meer last van hebben. Met hen kan ik er ook goed over praten. En ik krijg vooral ontzettend veel positieve reacties. Mensen die me bedanken, die zulke lieve dingen zeggen dat de tranen ervan in je ogen springen. Zie bijvoorbeeld de quote hieronder, een deel van een reactie op mijn laatste nieuwsbrief van 2018. En de reacties op deze Instagram-post waarin ik ‘afscheid nam’.
“Eind oktober zat ik met mijn man, mijn jongste dochter en haar vriend in Oslo en toen ontdekte ik op internet jouw site Christmaholic. Ik heb me meteen ingeschreven voor je nieuwsbrief en sindsdien verheug ik me elke zondag weer op nieuws van jou. Dankzij je nieuwsbrief ben ik met mijn oudste dochter bij Coppelmans in Nuenen geweest, heb ik een kerstboekje voor mijn twee kleinkindjes gekocht, heb ik nieuwe ideeën voor mijn kersttafel.”
Negatieve reacties doen pijn
Maar het stomme is dat die negatieve reacties me dus veel meer aangrijpen. Eén negatieve DM of mail doet meer dan 100 positieve, opbeurende berichtjes. Ik kan er letterlijk van wakker liggen. En ik snap het gewoon niet. Waarom zou je mensen afzeiken? Mensen die je niet kent? Why?
Ik heb het afgelopen jaar ook wel eens mijn onvrede geuit over die negativiteit online. Met name in mijn Insta stories. Daarop kreeg ik dan heel veel opbeurende reacties. “Trek het je niet aan”, “ze zijn gewoon jaloers” en “gewoon van je af laten glijden.”
I knów. Het is niet terecht, ik zou het me niet moeten aantrekken. Maar doe het maar effe jongens! Ik weet dat er genoeg mensen zijn die dat wel kunnen, zoals Shirley van Mommyhood die soms hele schares nare reacties krijgt van de moedermaffia. En Laura Ponticorvo die iedere hater in haar DM’s zo ongeveer smothered in liefde. Maar mij lukt het helaas niet zo makkelijk.
Veilig achter mijn computerscherm
Precies dit is de reden dat ik eigenlijk altijd liever achter de schermen werkte. Het is de reden dat ik Christmaholic op heb gezet als een online kerstmagazine – met mij als hoofdredacteur. De inhoud stond voorop. De tekst en de foto’s. En ik zat veilig verstopt achter mijn computerscherm. Onbekend en safe.
Ik zag het voor me dat in de loop der tijd steeds meer andere mensen de content zouden maken, en ik nog zo af en toe een bijdrage zou leveren. Dat ik de boel vooral in banen zou leiden en misschien zelfs andere sites zou starten. Een soort online uitgever zou worden. Maar dat liep anders. De passie was te groot. En de afgelopen jaren is het steeds meer naar een persoonlijke blog gegroeid. Met mij als boegbeeld. Of, zoals dat dan tegenwoordig heet, als influencer.
Mensen houden van mensen
Ik ben foto’s van mezelf gaan delen op Instagram – influencer style. Ik sta in magazines en in kranten. Ik ben de laatste jaren af en toe op de radio en op tv. Al vind ik dat nog steeds stom en zeg ik tegen de meeste dingen nee. Het moet écht wat voor me opleveren en bij me passen (en dat is jurylid zijn voor een tv-programma dat ik zelf nooit zou kijken bijvoorbeeld niet).
Ik ben dagboekblogs gaan schrijven. Vlogs gaan maken. In het begin moest dat allemaal picture perfect, maar ik durfde steeds meer mezelf te zijn. In lachen uit te barsten op camera. Fouten te maken. Mijn onderkin te laten zien. Geen perfecte montage. Het werd echter, authentieker. En dat werkte!
God knows why…
Ik kwam erachter dat mensen het leuk vinden om mij te volgen (god knows why). De reacties werden steeds leuker en persoonlijker, en ik heb écht een betere band gekregen met lezers en volgers. En dat maakt het ook veel makkelijker om mensen mee te nemen in mijn verhaal. En ook makkelijker om direct producten te verkopen, overigens (mijn planners & dobbelspel bijvoorbeeld).
Ik denk dat het komt doordat we nou eenmaal mensen zijn, die graag met andere mensen praten en naar andere mensen kijken. Omdat we graag een emotionele verbinding willen voelen. En er is zoiets als een ‘gunfactor’. Zeker weten doe ik het niet. Want ik ben zelf dus niet zo-iemand die vloggers, bloggers en influencers volgt. Maar er zijn onwijs veel mensen zijn die dat wel leuk vinden. Voor wie je als blogger of Instagrammer echt een soort vriendin kunt zijn. Je maakt in ieder geval deel uit van haar (of zijn) dagelijkse leven.
Hoe persoonlijker, hoe sterker de verbinding
Wat ik ook zo gek vond om te merken, is dat jij – als blogger – het merk wordt. Eerder deze maand (januari) kwam er iemand in een restaurant naar me toe en vroeg: “Jij bent toch Christmaholic?”. Die formulering vind ik nog altijd heel bijzonder. Ik ben niet van Christmaholic, nee ik bén Christmaholic. En ik ben overigens ook Writeaholic (al is dat merk helaas nog een stuk minder sterk, working on it).
Hoe persoonlijker je bent, hoe groter & sterker dus die verbinding met je volgers. Maar ook; hoe meer je opvalt. Hoe kwetsbaarder je bent. Hoe meer privacy je verliest (herkend worden op het vliegveld in het buitenland terwijl je staat te kibbelen met je man, bijvoorbeeld). Plus hoe meer nare zeik je over je heen krijgt.
Zo onbegrepen…
Mensen die me niet goed kennen, denken soms dat ik mega zelfverzekerd ben. But nope haha, I’m not. Misschien komt het doordat ik vroeger jarenlang enorm veel gepest ben, maar negatieve reacties en harde woorden doen me dus echt heel veel.
Ik voel me dan weer dat kleine meisje dat écht niet snapte wat ze verkeerd had gedaan. Zo onbegrepen en zo eenzaam, alleen en verdrietig. Zo kwetsbaar. Ik doe toch zó mijn best!? Ik wilde toch zo graag vrienden zijn? Zien ze dat dan echt niet?
This is me!
En toch… ga ik me er niet langer door tegen laten houden. Ik ben dat kleine meisje niet meer.
Fuck de angst. Fuck de stress.
Ik ben 33 jaar, het wordt tijd om volwassen te worden. 2019 is het jaar waarin ik niet meer bang ga zijn om mezelf te laten zien. Wat dat inhoudt? Hier op Writeaholic ga ik om te beginnen weer dit soort persoonlijke verhalen delen. Vroeger deed ik dit juist heel vaak! Ik schreef columns, deelde mijn zielenroerselen.
Ik vond het leuk! En ik kreeg er ook superleuke reacties op. Waarom ben ik daar toch ooit mee opgehouden? Waarschijnlijk omdat het eng en onveilig was. En omdat ik bang was dat het niet ‘zakelijk’ genoeg was. Daarnaast gaat dit jaar mijn bedrijf ook veranderen. Ik weet nog niet zo goed hoe, maar mijn huidige dienstenpakket past gewoon niet meer bij wie ik ben en wil zijn.
Een persoonlijke blog
Verder wil ik het design van Christmaholic helemaal gaan veranderen dit jaar. Geen magazine-style meer, maar een persoonlijke blog. Waarbij het nieuwste artikel bovenaan staat. Waar ik nóg persoonlijker word in de manier waarop ik schrijf, meer ga delen. Ik wil ook de samenwerking met gastbloggers anders aanpakken. En zelfs de samenwerking met bedrijven – mijn inkomstenbron – wil ik nóg persoonlijker maken, al weet ik nog niet zo goed hoe ik dat ga doen.
Hoe dan ook, I will keep you posted! Als je erin geïnteresseerd bent, tenminste ;-).
Gratis ebook
Meer weten over zakelijk bloggen? Lees mijn gratis ebook met meer dan 40 tips voor het schrijven van pakkende inhoudelijke blogartikelen.
ik verheug me erop! goed om te veranderen naar iets dat je beter past. en wellicht geeft dat je ook meer zelfvertrouwen om de stomme reacties minder impact te laten hebben. Ik heb dat internet gehaat overigens nooit zo begrepen. Het zou niet in me opkomen. Anyway, veel succes dit jaar met alle nieuwe ontwikkelingen. Liefs van een trouwe volger
Ja dat zou mooi zijn, als dat vervolgens makkelijker wordt! Dankjewel voor je lieve woorden 😘.
Mooi om te lezen, en keep on being yourself, je bent te leuk! En gezellig om mee te werken! Pijnlijke woorden zijn altijd moeilijk, zeker als het gaat om iets dat je passie is, en als je gevoelig bent, komen ze nog harder aan. Ondanks dat, hang on the good words… Blijf dicht bij jezelf. Zie uit naar je mooie plannen! Liefs!
Jeemig Saskia, wat een verhaal.. maar ik begrijp je. Je wilt mensen blij maken met je verhalen, post, blogs, zeker met Christmaholic. Ik word er blij van! En al die negatieve reacties? Die mensen blokken en verwijderen. Gelukkig overwint nog steeds het goede van het kwade, houd je daaraan vast. Een vriendin van mij heeft een site gehad over paranormale verschijnselen, is een coach en medium en kreeg ongevraagd steeds pb’s. Na de zoveelste nare comment en weet ik niet wat heeft ze de mensen er direkt afgegooid. Deze mensen zullen altijd blijven. Maar ze hoeven je niet te volgen toch? Men denkt alles maar te kunnen zeggen en doen. Ik ben zelf een pest slachtoffer in mijn schooltijd, maar het is me gelukt om erdoor te komen. Enige wat blijft is onzekerheid. Over heel veel dingen. Maar naarmate ik ouder word gaat t steeds beter. (55 ahum). Ik weet niet wat ik kan zeggen of doen om je te steunen en te sterken om vooral te blijven doen wat je doet en erin geloven! Delete de nare mensen, geeft niks. Gewoon doen! Jij bent de baas over jezelf en je bedrijf! Christmaholic geeft mij een hele boel voorpret, ik geniet ervan, zou het zelf niet kunnen wat jij allemaal doet, maar bewonder je hierin enorm. Iedereen heeft zijn kwaliteiten! Dus lieve Saskia, stop met twijfelen aan jezelf, iedereen te willen pleasen, dat kun je nou eenmaal niet. Bouw voor jezelf een grens met reacties accepteren, gaat t te ver, blokken en verwijderen. Dit kan en mag niet. Zijn ze nou helemaal belazerd! Succes meis, en ik blijf je graag volgen!! Sorry voor t lange verhaal haha 🙈. Liefs, Wilma
Dat gaat helemaal goed komen Saskia, en als het een dag eens wat minder gaat…. heerlijk van je afschrijven (want dat kan je fantastisch). Chapeau 👒 voor je lef!
Wat ben je toch een lief mens al heb ik je nog nooit persoonlijk ontmoet.
Je bent wie je bent😘
Ik geniet iedere keer weer van je verhalen en foto’s die je met je volgers deeld.
Vroeger ben ik ook heel veel gepest waar ik tot op heden nog steeds heel veel last van heb en dan wordt ik 44.
Heb nog steeds mijn onzekerheden en twijfel of ik alles wel goed doe.
Ik zou zelf ook meer zekerder van mezelf willen zijn.
Wat jij doet de blogs/vlogs schrijven en maken zou ik niet kunnen.
Heel stoer en kwetsbaar Saskia. En daarom zo echt en mooi. I tip my hat to you!
Wat een lieve woorden! Die doen me echt goed :).
Wat een verhaal Saskia. Je bent niet de enige, ik worstel ook met zelfvertrouwen enz. Ik geniet altijd van je bijdragen, in welke vorm ook. Haatdragende reacties doen altijd pijn, bij iedereen denk ik. Ik begrijp die negatievelingen ook niet. Ik ben heel blij met christmaholic en met jou. Ik verheug me op het verslag Frankfurt en het komende kerstseizoen. 👍👍👍
Sodepiep!!! Herkenbaar zeer herkenbaar! Vooral het pesten uit je verleden. En in het nu de negatieve reacties wat je zo raakt. Ik vind het supertof dat je gaat doen waar je bang voor bent. Blijf alsjeblieft open over jezelf schrijven hier en op Christmaholic. Bedenk bij een volgende negatieve reactie, bedankt! Het zegt zoveel over jou als “zeikerd”…die zichzelf niet in de spiegel kan aankijken. En ga door en denk maar aan die 100-en of meer lieve reacties, ze zeggen niet voor niks: Love rules. Keep on going….respect….en ik lees je graag 🙏
Lieve Saskia,
Herkenbaar: al die onzekerheid en twijfels, met een advies van iemand van 60 plus.
Je bent het waard om te doen wat je doet, er blijven altijd mensen die raar, jaloers en gemeen zijn.
Laat ze, het zegt alles van hen en niks slechts over jou.
Ooit komen ze zichzelf tegen (als ze eerlijk zijn)!!!
Leef je leven en ga door met al die mooie dingen die je maakt en schrijft.
Het leven gaat te snel om er last van te houden: knop om.
Maar dat is soms gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar doe het gewoon.
Lieve groetjes uit Mierlo.
Marleen
Wat een mooi, eerlijk, kwetsbaar èn krachtig artikel heb je ervan gemaakt. Helemaal gelijk dat je terug naar jezelf gaat. Het hangt in de lucht denk ik ook. Ik merk dat meer mensen (en ook bloggers) teruggaan naar hun basis. En ook ik ga het anders doen in mijn werk & leven 🙂 Mooie ontwikkelingen zo! Succes! Liefs, Peet
Mooi! Fuck the haters idd! En onzekerheid kun je ook afleren al kost dat tijd. You do you!
Wat ontroerend om dit te lezen en zo jammer dat je zo onzeker bent. Ik herken het helaas wel. Krijg ik 9 complimenten en 1 kommentaar dan draait alles om dat negatieve. Het is of de duuvel ermee speelt. Maar mijn man zei ooit: je doet al die mensen die het leuk vinden, daarmee te kort. Die genieten van jouw talent. Dus dat wil ik jou ook meegeven. Gebruik je talenten, zodat we er allemaal van mogen meegenieten.