Een relatie beëindigen is niet zomaar iets. Zeker niet als je elkaar nog steeds fantastisch, leuk, lief en sexy vindt. Je verwijdert stukje bij beetje de man, waar je jaren lief & leef mee deelde, uit je lijf, je hoofd, je hart, je huis en je leven. Ik vind het vreselijk moeilijk. Ik huil bij elke verdwaalde schone mannensok, die ik netjes opvouw en in een plastic zak diep weg in mijn kast stop. Ik snotter als ik de eerste foto van ons samen voorzichtig van de muur haal of als ik het beddengoed (waar zijn geur nog inhangt) in de wasmachine stop, omdat het nu toch echt begint te stinken…
Het verwerken van een breuk kost tijd. Natuurlijk moet je door de zure appel heen bijten, 
moet je jezelf toestaan verdrietig te zijn, accepteren dat je ogen de komende tijd gewoon elke ochtend dik zullen zijn omdat je voor de zoveelste keer huilend in slaap bent gevallen. Maar aan de andere kant moet je er ook niet in blijven hangen. Er staat geen schoon bord meer in de kast. Het stof hoopt zich op in de hoeken van mijn slaapkamer en ik ben inmiddels verplicht tot het dragen van mijn oudste ondergoed omdat ik al veel te lang niet meer gewassen heb. Het is goed geweest. De twee repen chocolade die ik mezelf in de verwerkingstijd had toegestaan, zijn op. Vanaf nu koop ik weer gezond voedsel, vanaf nu ga ik weer goed voor mezelf (en mijn huis) zorgen. Maar eerst ga ik op zoek naar de broodnodige afleiding.
Vandaag is het vier dagen durende paasweekend aangebroken. 
En dus heb ik besloten om er lekker vandoor te gaan. Geen werk, geen stage, geen school, geen drama. Even helemaal niets. Niet thuis op mijn eigen bank hangen met een jankfilm en een pak zakdoekjes, maar lekker de hort op. Heerlijk eten, drinken, stappen, winkelen. Erop uit, afspreken met leuke mensen en natuurlijk mijn lieve familie opzoeken. En daar ga ik ontzettend van genieten. Af en toe is vluchtgedrag gewoon het allerbeste medicijn. En dus laat ik de afwas voor wat-ie is, pak ik mijn spulletjes bijeen en ga ik er als een paashaas vandoor…
*hop* *hop* *hop*
Veel plezier meid, geniet er maar lekker van!
…en denk vooral niet aan die onvermijdelijke dinsdagochtend…
(oei, te laat!)
Ik vind het geen vluchtgedrag hoor! Dat is gewoon afleiding zoeken en genieten van de dingen/mensen die je WEL hebt. Een onderdeel van de verwerking dus!
Enjoy!
Hey Sas,
Geniet lekker van je weekend! Even afleiding (en paaseieren..) zoeken en dan volgende week met frisse moed aan de schoonmaak beginnen!!
Kus, Marielle
vreselijk vreselijk vreselijk. Een paar maanden geleden ging ik door precies hetzelfde, en ik heb nog steeds momenten waarop ik het moeilijk vind. Ik WIL helemaal niet geconfronteerd worden met foto’s, herinneringen, plaatsen, voorwerpen of ALLES wat met hem te maken heeft! Maar goed, dat lukt natuurlijk niet altijd. En dat “vluchtgedrag” blijkt eigenlijk gewoon heel gezond te zijn. Ik bedoel, als er gevaar dreigt vlucht je toch ook? Leuke dingen doen hoort bij de verwerking. Jaja, dat heb ik uit betrouwbare bron 😀 Ik heb iedere kans aangegrepen om mezelf te vermaken en het heeft voor mij tot nu toe goed gewerkt. En ja natuurlijk, het is niet zomaar iets… wat ik al zei, na 4 maanden voel ik me soms nog steeds verschrikkelijk. Maar het heelt, en leuke plannen helpen daar goed aan mee.
kortom, ik wens je hele fijne dagen 😀
Leuke dingen doen hoort er dan bij hoor. Geen vluchtgedrag maar wel ontzettend nodig om weer even te genieten van alles en vooral niet stil te staan bij de dingen die gebeurt zijn.
Geniet ervan en doe fijn alles waar je zin in hebt 🙂